O .Lugar Que Non Hai

ntre o visible e o invisible, a poesía. Esa parece a pulsión que desencadea e expande O lugar que non hai, un libro no que Estevo Creus se demerxe definitivamente nunha profundidade fantasmática, de realidades múltiples, onde as lectoras e os lectores quedan colocados fronte ás súas propias costas. Vertebrado sobre a oralidade que embebe de maneira característica a escrita de Creus, O lugar que non hai respira como un longo poema mamífero e cada unha das súas palabras é, ao mesmo tempo, palabra e xesto. Todo neste libro é prodixio, misterio, escintilante luz…