A Tarde

Sensualidade efémera de dous corpos adolescentes que interpretan unha explosión primaria no reducto agarulado da piscina. Un amor vougo, unha melancolía da beleza cando aínda se tén, unha consciencia do tempo esvaíndose. Ousadía, sensacións, o inconcreto, o verán, o sol e, sobre todo, a tarde, o frémito e a actividade que indefectiblemente levan ó cansazo, a captura dun intre que perde a súa esencia por converterse en intemporal, pero que mellora na súa beleza.