De Mariño A Poeta

Hoxe por fin cheguei a porto . Hoxe por fin salveime . Serio , como o delirio máis profundo , e triste , como a nostalxia máis seca . Resulta irónico saber que a miña salvación se atopa tan preto , e que , internarme no mar ía traerme máis calma que as túas quimeras . O mar seco cal deserto ; o teu recordo axitado cal tormaneta .