Poesia e teatro

Dos tempos sombrizos é un libro de poemas sobre o medo. Sobre un medo ás veces concreto e ás veces difuso. Sobre un medo histórico. Dos tempos sombrizos está escrito nunha lingua desprezada. Nunha lingua acosada. Nunha lingua de vencidos. É testemuño dunha derrota inmensa. Estes poemas queren, ao (...)

Sinopse Este novo poemario de María Xosé Queizán tenta recuperar a memoria da resistencia contra o franquismo, desde mediados dos 60 a mediados dos 70. Foron anos de rebeldía en que se produciron as folgas obreiras, as loitas contra o réxime opresor, confrontacións que causaron mortes, (...)

Sinopse Escribir poesía como se non houbese poesía. Falar como se todo o mundo tivese ese dereito. Un libro este de María do Cebreiro que non quere fundar nada. Un movemento que nega o movemento. A distancia pode ser anterior ao sentido de pertenza. O desapego pode ser a condición do amor

O poema é unha inscrición na época. Non renuncia ao rumor do mundo. Nin á violencia de todas as cousas. Pero é provisional, inútil, precario, tatexo, rebelde, desenfocado. ruído de fondo ensaia unha achega a consignar o nome e o enderezo dos criminais e aproxímase a este tempo salvaxe, ferido, (...)

Otilia de Sancti-Petri, tras ser violada, da a luz a los 16 años y en casa de unos agricultores a una niña que es llamada Maxina. Tras el parto, la deja en la inclusa, de la que es rescatada por los labriegos que la ayudaron a nacer (Inés y Caitán), que terminan criándola en la aldea junto a su (...)

Elucubración escénica nun acto e un epílogo A cabalo entre a realidade ficcionada e a fabulación dramática, un octoxenario Eduardo Pondal, corroído pola neurose no devalar da súa vida, enfróntase a medos, dúbidas e insatisfaccións creativas ao redor da obsesión pola súa obra capital, Os Eoas, (...)

 En O poeta chinés, o autor vai espindo a poesía para achegarnos a unha lírica transparente e esencial. O seu verso leve, emotivo, tremoroso, invítanos, senpre da man de Hu Zi, o Mestre Caiota –heterónimo do poeta ciezano Federico de Arce– a contemplar doutro xeito os paxaros, as árbores, a ponte, (...)

“O cuarto que nos amosa Clara Vidal neste fermoso poemario ten a forma dunha sima á que debemos asomarnos sen complexos, vencendo a vertixe que provoca a escuridade. Unha negrura que é, por familiar, abondo coñecida, porén da que ignoramos todo: a noite que nos invade cando as enfermidades da (...)

Textos seleccionados no IV Torneo de Dramaturxia de Galicia. É o público asistente ás lecturas dramatizadas quen escolle as propostas de máis calidade, o que fai destes textos unhas propostas ben aceptadas polos lectores e as xentes do teatro.

Textos seleccionados no IV Torneo de Dramaturxia de Galicia. É o público asistente ás lecturas dramatizadas quen escolle as propostas de máis calidade, o que fai destes textos unhas propostas ben aceptadas polos lectores e as xentes do teatro.

O cosmos poético de Antre dous séculos xira ao redor dunha Galicia rural que se olla a través da súa paisaxe, unha Galicia folclórica poboada de tópicos costumistas, agarimosa e fermosa, que Álvarez Limeses humaniza, pero onde non falta a preocupa¬ción social na denuncia da inxustiza, a pobreza, a (...)

«Intempériome», o derradeiro libro de poemas publicado por Xela Arias en 2003, racha, desde o propio título, as convencións lingüísticas para facer un uso libre, exploratorio e rebelde da sintaxe e da voz, examinando o territorio da existencia, do amor e da morte. A través dos versos flúe a (...)

O pasado é fe , de aquí parte o poemario Pascua. O pasado ,magna de experiencia liberada ante o que a historia, apenas un apunte , se mostra incapaz , ten unha encarnación evidente na figura de Deus , e é na distancia do pasado onde pervive a súa omnipotencia , onde ten aínda vixencia a súa urdime (...)

En cada poema de este libro , la fotógrafa y poeta Carolina Conti se adentra en su propi a respiración , en los latidos de la naturaleza , en l comunión con el resto de seres . Erotismo contenido y palabras como haces de luz que iluminan un conjunto de poemas que bailan en perfecta armonía.