TEMPOS NOVOS Nº313. XUÑO 2023

Pensar exclusivamente as industrias extractivas en términos de PIB, é suicida. No nome dunha mal entendida porsperidade, xustifícase a destrucción dos ecosistemas, e con ela a dos recursos xeolóxicos que albergan. Por caso, os da pizarra e do granito.
Deberan estar por iso sometidas a un férreo control público. Sobre todo alí onde o poder político minimiza os efectos medioambientais e desafía á natureza con normativas que facilitan o espolio e o saqueo da terra, ese ben público a administrar sen cesións especulativas.